اضطراب اجتماعي

بیایید در آغاز ببینیم اصطلاح اضطراب اجتماعی به چه معنی است؟
كلمه اجتماع اشاره به حضور در میان مردم یا موقعیت‌های اجتماعی دارد و نه تنها شامل حضور شما در گروه‌ها یا مهمانی‌های دوستانه است بلكه شامل موقعیت‌هایی نظیر صحبت در جمع، مورد توجه دیگران بودن در رستوران، مغازه و جلسات امتحان، نوشتن در جلوی دیگران یا حتی گفت‌وگوی تلفنی نیز هست.
واژه‌ی اضطراب مربوط به حالات ذهنی یا هیجانی ترس و تشویش است كه می‌تواند از یك احساس ناراحتی خفیف تا یك ترس و وحشت بی‌نهایت شدید تغییر كند.

اضطراب شدید منجر به علائم جسمانی، نظیر، تعریق ـ لرزش ـ احساس سـرگیجه و تـهـوع می‌گردد.
اضطراب عموماً واكنشی است كه با افــكار منــفی تشدید می‌گردد.
جزء اصلی اضطراب اجتماعی، نگرانی شدید و پایداری است كه فرد از مورد انتقاد واقع شدن یا تحقیر و بی‌احترامی دارد؛در این زمینه شخص باور دارد كه مورد موشكافی دیگران است. افراد زیادی در شرایط اجتماعی مانند سخنرانی، دستـپـاچه می‌شـوند. ولی بعـضی‌هـایشـان دچـار حـالتـی شدیدتر می‌گردند و به این علت كه این شرایط غیرقابل تحمل و سخت است و بـیش از انـدازه مـوجـب نگرانـی و افسردگی می‌گردد، از آن اجتناب می‌كنند.
تجربیات اضطراب‌آور می‌تواند به حملات ترس شدید منجر شود كه با علائمی نظیر تپش قلب، ضعف، تنگی نفس، حالت تهوع و تعریق همراه است.
اضطراب اجتماعی در بعضی افراد باعث اجتناب و فرار از مـوقعیت‌های اجتماعی می‌گردد و می‌تواند باعث اشكال در عملكرد فرد در خانواده، تحصیل و كار گردد. این نشانه‌ها می‌توانند نشان‌دهنده‌ی اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی در فرد باشند.
معمولاً این افراد نیازمند حمایت و دریافت خدمات روان‌شناختی هستند شخــص می‌داند كه این ترس و اضطراب، اضافی و بدون دلیل است ولی نمی‌تواند در مقابل آن بایستد و در رفتار و احساس خود تغییری ایجاد كند.
فرد ممكن است این افكار را داشته باشد:
« من به نظر احمق می‌رسم»
« دارم خودم را گول می‌زنم، من در این جمع مناسب نیستم »
« من از دیگران پایین ترم و نمی‌توانم حرف بزنم »
مـمـكن اسـت ایـن اضطـراب فقط در موقعیت‌های اجتماعی خاصی باشد و در موفقیت‌های اجتماعی دیگر نباشد. بطور مثال ممكن است فرد از صحبت در جمع بترسد ولی در موقعیت‌های جمعی دیگر احساس راحتی كند.
شیوع این اختلال ۱۳ % برآورد شده و در تمام دوران زنــدگی و در هـر دو جـنـس مشاهده می‌شود.
با اضطراب اجتماعی چه می‌توان كرد؟
تكنیك‌های مفید شامل یادگیری مقابله با باورهای غلط و ترس‌ها است. باید این روش‌های مقابله را آموخت. این روش‌ها شامــل آرمیدگی (relaxation) و پرورش مهارت‌های اجـتـمـاعی و درمـان‌ـهـای حمایتی و حساسیت‌زدایی تدریجی می‌باشد. در بعضی مواقع داروها نیز مؤثر هستند و با درمان‌های مطرح شده در بالا و به كار رفته همراه می‌گردند.
به خود كمك كنید:
- از موقعیت‌های ترس‌آور اجتناب نكنید.
ممكن است با فرار، دوره‌ی كوتاهی از شر اضطرابتان خلاص شوید ولی ترس شما ازموقعیت باقی خواهد ماند.
- موقعیت‌های اضطراب‌آور را به موقعیت‌های قابل كنترل تغییر دهید. ممكن است حضور در جمع برای مـدت طــولانـی، مشكل باشد ولی می‌توانید در مدت زمان كوتاهی در حضور یك یا دو نفر بمانید و صحبت كنید.

برای كمــك به خــود در ایــن موارد شما می‌آموزید تا:
- مطمئن و آرام عمل كنید.
- ارتباط چشمی برقرار كنید.
- با فكرتان مبارزه كنید و استدلال نمایید: به چه دلیلی همه‌ی آنها متوجه من می‌شوند و یا چرا فكر كنند من احمق هستم.
- به خودتان بازخورد مثبت بدهید.
- تكنیك‌های آرمیدگی و تنفس ابزارهایی هستند كه می‌تواند در هنگام اضطراب و تشویش به شما كمك كند.