کم‌توجهی در بزرگسالان چه علائمی دارد؟

Bahman Hoorizad سند زیر را پیوست کرده است:

بیایید با روش‌های درمان بیش‌فعالی در بزرگسالان آشنا شویم

بیش فعالی ـ کم توجهی در بزرگسالان چه علائمی دارد؟

 هفت نشانه از نشانه‌های بیش‌فعالی :

اختلال در توجه و تمرکز: این بیماران در انجام امور روزانه مشکل دارند. به ویژه در انجام کارهایی مثل مطالعه و یادگیری که نیازمند تمرکز بیشتری است، با اختلال روبرو می شوند. در هنگام مطالعه ممکن است که فکرهایی زیادی به ذهنشان خطور کند و در رویا فرو بروند. ساعت ها بگذرد و مقدار بسیار کمی صرف مطالعه مفید شود. حواس این بیماران پرت است و ممکن است بسیاری از وسایلشان را گم کنند و یا ندانند که آن ها را کجا گذاشته اند و روزانه زمان قابل توجهی را به پیدا کردن وسایل گم شده خود اختصاص دهند.( البته باید توجه کرد که هر کدام از این علائم، به تنهایی، علامت قطعی بیش فعالی نیست و نباید زود قضاوت کرد. ) همچنین این افراد در گوش دادن مشکل دارند. به طور مثال نمی توانند برای مدت طولانی و با دقت کامل به یک سخنرانی یا حرف های طرف مقابلشان گوش دهند.

• مشکلات حرکتی: در نشستن و ایستادن بی قرارند. بیشتر در حالت ایستاده قرار دارند. توانایی های ورزشی ضعیفی دارند. معمولا از دستخط خوبی برخوردار نیستند. وقتی که مجبورند که بنشینند هم بی قراری می کنند. مثلا با دست و یا پایشان ضرب می گیرند.
• رفتارهای بی مقدمه و تکانشگری: بیمار ممکن است رفتارهایی از خود بروز دهد که بی مقدمه، ناگهانی، بدون فکر باشد. مثلا ممکن است به طور ناگهانی حرفی بزند که باعث رنجیدن طرف مقابل شود و خودش هم بعدا ممکن است پشیمان شود. این نوع رفتار ممکن است باعث بروز کارهای عجولانه و بی مقدمه بسیاری شود.
• بی نظم بودن: اتاق این بیماران، نظمی ندارد. و او از نظر دیگران بی نظم است. در کل، زندگی او به هم ریخته است.
• اختلال در برقراری رابطه با دیگران: بیماری این افراد معمولا بر کسانی که با او در ارتباطند، اثر می گذارد. دیگران ممکن است او را با شوخی های نسنجیده و حواس پرتی و فراموشکاری بشناسند.
• رفتارهای هیجانی: این بیماران ممکن است که زود برنجند و حساس تر از بقیه باشند. زود عصبانی شوند و اضطراب داشته باشند.
• تحمل نکردن استرس و فشار: ممکن است که به فشارها و ناراحتی های معمول زندگی، پاسخ های غیر معمول بدهند.

درمان اختلال بیش‌فعالی در بزرگسالان:

1. دارودرمانی
2. درمان شناختی ـ رفتاری

در این فرصت به درمان شناختی ـ رفتاری می‌پردازیم:

بهبود مهارت‌های سازماندهی، تقویت حواس، ارتقای سطح انگیزه، کنترل خشم، پرورش مهارت‌های تفکر، درمان بی‌قراری، افسردگی و اضطراب

تغذیه: مغزها و دانه‌های روغنی، حبوبات، سویا، گوشت، کربوهیدرات‌های سبوس‌دار، عدم مصرف برنج، نان سفید، نان باگت، شکر، سیگار و الکل